De dereita a esquerda: Truke, O Muxico, Álvaro e eu en "petit comité"
A Xeración do 78 sempre presente
Nando e eu facendo o tonto diante da cámara (qué raro)
Alberto e Mary do Kemais conmigo, un local no que nos fan sentir coma na nosa propia casa.
Bonitas fotos a primeira e a terceira, moi favorecidos :)
ResponderEliminarLas fotos no se si estaran bonitas pero los que si parecian estar bonitos eran ellos.
ResponderEliminarBonitos no es la palabra,la palabra es contentos, je je je.
ResponderEliminarPor cierto Pitus, en la primera foto supongo que Alvaro estará diciendo su frase típica "oye chorvo..."
ResponderEliminarQue haces para que te traten como en casa??? je,je
ResponderEliminarGastas barra
Non é a min só, tratan a toda a miña pandilla por igual. Eso si, a calquer garito que imos gastamos moita barra, je je je.
ResponderEliminarSaudos
A miña pandi e máis eu tamén temos un bar en Betanzos onde nos tratan xenial. Xa son coma da familia jeje.
ResponderEliminarA verdade é que da gusto que te traten así, que te fagan sentir coma na casa.
E si, nós alí tamén gastamos barra jeje (e bastante).
Hai que disfrutar que é o que levamos de esta vida.
ResponderEliminarLUMEEEEEEEEE!
Tes razón, que a vida son 4 días: 3 de festa e 1 de sesión vermú! jeje
ResponderEliminarEu teño entendido que a vida son 2 días: 1 de festa e outro de resaca, je je je.
ResponderEliminarjajaja tamén! Pero case me gusta máis a miña versión. Non por nada, só por aquelo de que son máis días de festa e a resaca non aparece por ningures!
ResponderEliminar