A pequena Daniela tivo moita presa por vir a este mundo, concretamente dous meses antes do agardado, e tras un gran susto inicial a cativa foi collendo peso día a día e o xoves para orgullo dos seus pais, avós, familiares e amigos, María, Pirulo e Daniela xa durmen baixo un mesmo teito. Atrás quedan 2 duros meses para estes "papás" primeirizos, con continuadas visitas o Hospital Materno Infantil Teresa Herrera de A Coruña, atrás quedan kilómetros e maís kilómetros, preocupacións, etc, etc, etc, pero todo esto mereceu a pena e o máis importante é que Daniela xa está na casa cos seus "papis" felices da vida.
Parabéns a Pirulo e María pola súa primeira filla..., ah, benvida á pandilla Daniela, seguro que non te has de aburrir con nós.
Eu sintoo, pero teño unha manía que me leva a corrixir case todo (ainda que eu non escribo sempre ben) jeje e véxome na obriga de matizar dúas cousiñas pequenas do teu texto:
ResponderEliminar-durmen baixo un mesmo TEITO, se durmisen baixo o leito... moi cómodos non creo que estiveses, e a ver que clase de pais son eses que meten a durmir un bebé debaixo dunha cama... jeje
-o hospital se é o materno da Coruña chámase Teresa Herrera (si, coma o trofeo de verán de fútbol), o Santa Teresa é outro que está pegado ó antigo Juan Canalejo.
Sen máis, PARABÉNS AOS PAPIS!!!!
SIIIIIIII.... POR FIN MI PRIMITA ESTA JUNTO A TODA LA FAMILIAAAAAA..... AHORA SI QUE COJERA PESO Y FUERZA PORQUE CON EL CARIÑO Y MIMOS DE LA FAMILIA ESTA NIÑA CRECERA POR MOMENTOS.
ResponderEliminarATRAS QUEDA TODO EL SUFRIMENTO QUE HAN PASADO ESTOS PAPIS.
MARIA Y PIRULO UNOS PADRES MUY FUERTES Y A LOS QUE ADMIRO MUCHO.
TENGO MUCHAS GANAS DE DARLES UN BESO Y UN ABRAZO A LOS 3!!!
GRACIAS LATO POR DEDICARLES UN ESPACIO EN TU BLOG.
TENGO GANAS DE VEROS A TODOS EJJEJEJEEJ....
Vero: bufff, mi madriña, que malo é facer post pola mañá, como se me puido ir a pelota de tal xeito..., jajaja. Creo que debo durmir máis porque ando medio atontado. En vez de "teito" digo "leito" e en vez de "Teresa Herrera" digo "Santa Teresa"..., este último igual foi porque xa estaba pensando no post do Barceló e cambiei de Ron sen darme conta..., jajaja.
ResponderEliminarGrazas por avisar.
Silvia: pues sí, ya han pasado lo suyo, afortunadamente la niña ya está en casa y tras horas y más horas de hospital Daniela ya está aquí. Me alegro un montón por ellos, se lo merecen.
Saludos y a ver si nos vemos pronto.
jeje pois eu tan lista quixen ser, que me enganei tamén!! E non está ben correxir ós demáis sen corrixirse de cando en vez a un mesmo, así que debo dicir que o Santa Teresa non é o que está ó lado do Canalejo, ese é o San Rafael... Dios que lío de hospitais e de santos!! jeje
ResponderEliminarBueno, iso, que ó final xa está ben posto, un erro teno calquera e dous tamén! ;)
Moi boa a de que cambiaches de ron jaja.
Saudos!
Me alegro muchísimo de que todo haya salido bien.
ResponderEliminarUn besazo enorme para esos cracks!!