venres, 30 de setembro de 2011
Hai onte 15 anos...
Moi boas, logo de un mes sen case actividade por mor das vacacións volvemos a andar por este espazo aínda recén chegado de Portugal. Como o luns comeza a miña vida normal, tamén é xusto que o blog volva o seu día a día.
Para hoxe temos un recordatorio moi especial e simpático. Onte fixo nin máis nin menos que 15 anos (como pasa o tempo) do famoso "Rafa no me jodas". Aquel partido do ano 96 Zaragoza - Barcelona onde tivo como protagonistas principais o linier leonés (agora mediático, moito grazas en parte a esta "fazaña", Rafa Guerrero, e o colexiado de ese encontro, o asturiano con raices en Sobrado Mejuto González. Non fai falta que vos conte a película, que xa todos máis ou menos a sabedes mais deixo un video para refrescar a memoria e de paso votar unhas risas con unha frase que se fixo famoso no mundo futboleiro e que sen lugar a dúbidas se segue a usar.
Saudos e que teñades unha boa fin de semana.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
5 comentarios:
Hola Victor, ¿Como che vai? antes de nada gracias pola felicitación no noso blog do equipo.
Por outra banda, boa actualización do blog con ese vídeo. Creo que a todos nos fixo moita gracia esa acutación de Rafa que aínda hoxe se segue empregando nos terreos de xogo.
Tamén te quero felicitar polo bo comenzo ligueiro que está a manter o Sobrado xuventude, nótase que volviches con ganas.. así me gusta.
Polo demáis, un saúdo e a seguir así.
Nunca vira as imaxes do "Rafa no me jodas" pero é ben simpático o vídeo. Vaia lea armaron, nin os árbitros se entendían entre eles! Que caso...
Solana:
-he sido yo y no le he dado..!!.(¿¿¿???),se me ha puesto delante.!!
creo q deberia haber dicho:
-he sido yo y no soy el seis.!!!
con eso valía.!!..jaja.!!!
Si, eso que dice Pitus no está muy claro... jajaja
O al tal Solana ese se le va la olla muy mucho, o no sé cómo hizo para ser él y no darle!
Ángel: non se merecen as grazas. Pois a verdade é que 7 puntiños de 9 non están mal, os rapaces están a traballar moi ben e siguen perfectamente as directrices que lles marca Hassan.
Vero: as imaxes a verdade é que non teñen desperdicio. Hai momentos que parece unha película dos irmáns Marx, un auténtico descontrol.
Pitus: yo tb me quedé con lo de Solana, es la caña!!!
Publicar un comentario