
Estos amiguiños imaxinarios proporcionabanolos as "dulcicalladas" que nesa época devorábamos axiña para saber que premio traian os Bollycaos e os Phoskitos.
Non houbo neno nin nena da miña época que non tivese pegado algún "Toi" na libreta, carpeta ou estuche, incluso algun/algunha na espalda (quizais víctima do bromista de turno). O "Toi" foi unha febre o igual que no seu momento foron os cromos de fútbol, e todo o mundo coleccionaba e cambiaba os "repes", teño lenes recordos de que o "Toi pescao" era moi difícil de conseguir, digamos que rareaba, e todo aquel que conseguia o prezado adhesivo recibía aquela cariñosa frase de: "jo, que chorraaaaaaaaaaaaa". A febre do "toi" chegou a ser tal que incluso se chegaron a facer camisetas e suadoiros co lema de "toi", sen duda que foi un bichiño emblemático.

Se a maioría dos que ledes esto buscades no baul dos recordos das vosas casas seguro que aínda atopariades un adhesivo de "toi" ou un "botiboing" metido no seu peche de plástico listo para usar. Son obxetos que por insignificativos que parezan, marcaron unha parte importante da nosa infancia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario