Acabaronse as vacacións para min (xa non estiveron mal) e a verdade é que as disfrutei o máximo que puiden. O venres 21 tivemos a comida de Empresa, o sábado 22 a cea do Atlético Sobrado co aliciente de que o número que xogabamos o 02345 tivo a pedrea e por se alguén non o sabe a estas alturas, que non creo, tocaronme 520€.
Domingo 23 tivemos outra cea, esta vez na Chousa de Álvaro, o 24 de viños pola tarde, cea correpondente coa familia e logo de festa en Sobrado ata as 6 da mañan.
O día de Nadal tocou Tute toda a tarde e pola noite mini-churrascada no campo de fútbol. O 26 fixemos un día de relax (máis ou menos) e o 27 logo de comer o pulpo na feira arrancamos para Vigo a ver o partido da Selección Galega, chupamos cámara a cañón, a TVG empeñouse en que tiñamos que ser famosos e non me paraban de chegar sms o móvil dicindome "non fagas esto ou non fagas o outro que estas salindo pola tele" (menos mal que non nos enfocaron na segunda metade, metimos en Balaidos 20 cervexas e 2 litros de ron, 1 de whisky e 1 de xenebra sen que os de seguridade nos cacheasen) Logo saimos de rumba por Vigo, que marchon e que risas nos votamos. Voltamos o día seguinte, eso si, parando antes en Poio a darnos un homenaxe coa mariscada de rigor nun lugar moi peculiar que meu Padriño Miguel coñecía. Ese venres as 2:00 AM xa estaba na cama por que a verdade e que estaba baldado. Nando, Javi e Pichi xa se meteron antes na cama, polo que podedes imaxinar como foi a noite viguesa.
O sábado saimos de troula a cañón e chegamos o domingo de mañán as 10:15 horas (por un momento pensei que xa era fin de ano), fun cear a Coruña e deiteime a unha hora prudente (1:30 AM) por que o día seguinte era fin de ano.
En fin de ano o de sempre: de rondas polos bares de Sobrado pola tarde e logo cubateo en Sobrado e as 4:00 AM arrincamos para Melide, eu cheguei a casa as 12:30 AM e durmin ata as 17:50, levanteime, tomamos unhas cervexas e decidimos ir a cear a Lugo Esteban, Pazitos, Li e eu para comezar ben o ano. Logo da cea tomamos unha copa na Cook e para a casiña. O día 2 fun ver o Depor a Riazor (unha magoa a eliminación), tras o partido volta para Sobrado e liada de cubatas o tute e o futbolin, voltamonos a deitar as tantas. Onte foi día de relax coa tarde ocupada xogando a PlayStation e hoxe aquí estamos, DISPOSTO DE NOVO A LOITAR!.
Este é un breve resumo do que foron as miñas vacacións de Nadal, agardo que os Reis Magos vos traian moitas cousas e se podemos picar algo outra vez na lotería mellor que mellor.
Saudos
4 comentarios:
WOW Víctor!! Menudas vacacións te marcaches campión!!
Mira ti que mágoa que non vin o partido da Irmandiña, que ó pouco de empezar xa cambiei de canle, que se aguantara mirando pa el víate pola tele! jeje Quen vos vería pola galega dándolle ó ron!
Xa pensei que non volvías de vacacións, que abandonado estaba isto! :)
En fin, que che sexa leve a volta ó curro e FELIZ ANO!
Un biquiño.
Completitas Navidades para despedir el año y recibir al nuevo,no vaya a ser que se pierdan las costumbres!
Euskal Herria 1 (Aduriz) - Catalunya 1 (Bojan).
Aquí no hubo retraso en el comienzo del encuentro ni problemas con las primas,je je je...
Feliz año!!!
Por culpa de Camerún pillamos unha boa..., como non daba comezado o partido tivemos que ir fora por máis alcohol e na segunda parte o espectáculo que dimos foi incrible. Menos mal que na segunda metade non nos enfocaron, vaia abrasada que lle metimos a dous presentadores da TVG, tiveron que flipar. Por certo de noite coincidimos con Rubén González o central do Celta que sendo de Santiago dicianos que non sabía falar galego con un acento castelán máis que forzado nun local de copas e estivemos falando con él. Dos poucos futbolistas cos que falei o máis maleducado e máis creido. Xa vos contarei a anécdota completa porque non ten desperdicio.
A noite viguesa fíxose larga e pola mañán chegou a anécdota máis graciosa cando baixamos do Hostal e a señora que o rexentaba (que o día anterior só nos vira 5 minutos) dime, "a ti ayer ti vi en la televisión gallega, te enfocaron un buen rato" eu estaba temblando pensando que se esa señora que só me vira 5 minutos na súa vida me coñeceu pola tele en que actitude sairía para que se lembrara de min...
Foi un auténtico show e a verdade e que a todos os que fumos a Vigo xa nos tarda saber onde vai a ser o vindeiro partido da "Irmandiña".
Saudos
Nando dice...........SUBELO......!!!!!!!!
Publicar un comentario