Por Deus que non me esquenza

Mañan logo de xantar marchamos rumbo a Barakaldo para a voda de Javi Tarrío polo que sentindoo moito ata luns abandoarei este blog pero o luns prometo traer novidades.

Mañán pola mañán teño moito axetreo: ir a Melide polo traxe que estaba a limpar, lavar e aspirar o coche, organizar o calzado, meter na mochila a cámara de fotos e o cargador do móvil e facer a maleta. Este último punto quero recalcalo pois non quero que me pase coma a última vez que fixen a maleta con todo o coidado do mundo pero quedoume en Sobrado no coche de Pichi "alías" Finito de Vilariño.
Penso que de esta vez non me vai esquecer pois levo eu o coche e o primeiro que farei será metela no maletero xunto coa mochila, o traxe irá no habitáculo. Ademáis sei que non me vai esquecer nada por unha razón moi sinxela: miña nai vaise encargar de facerme unha "marcaxe exhausta" toda a mañán para que non se me olvide nada, estou completamente seguro aínda que pola conta que me ten seguro que xa non me ía quedar nada en Sobrado porque unha vez pasa pero dúas non. E se pasa vai ser mellor que veña por ela aínda que sexa dende Barakaldo porque o vacile, puteo, etc, que me pode caer pode ser histórico sobre todo por parte de Miguel, que xa me veu "con cara de incredulidade" en Salamanca.

Sobre as 17:00 horas marcharemos rumbo a Euskadi ( a ver se na Ponte de Ribadeo non hai folga de mariñeiros e camioneiros) e se todo transcorre con normalidade as 22:00 horas aproximadamente estaremos en Barakaldo.
Contactaremos con Pitus a ver que liamos pero seguro que o imos a pasar FUERTEMENTE!

Nada máis meus

Pasade boa fin de semana

Eu comezo o marathon de vodas: sábado Barakaldo, para o seguinte Ponferrada, e dentro de dous máis Teixeiro, ademáis o 28,29 e 30 de xuño Festa do San Pedro en Sobrado: qué máis se pode pedir? Qué me toque a Primitiva de unha vez,porque vaia mesiño!!!!!

SAUDOS CERIMONIOSOS

Rodolfo Chikilikuatre xenera controversia en Vigo

Este video está a ser a estrela dos últimos días no youtube, titúlase "Os Entendidos". Dous homes falan do Chikilikuatre nun bar de Vigo días antes de Eurovisión. Según os artistas "España desfaise", je je je, vedeo, é moi bo.

P.D: grazas o Director A. Castro por enviarme a referencia do video. Xa te invitarei a un "refrixerio" cando volte aló polo mes de agosto de todas as vodas que teño este ano, je je je.

Praia de Cabanas, a miña prima

A pesar dos pesares, o verán aínda non chegou, peor aínda, nin tan sequera chegou a primavera. E un "fastidio" que viñera un tempo tan bo no inverno e agora que era cando realmente tiña que facer sol, estamos con estas: choiva, frío...
Pois invocando os espíritos do estío hoxe vou poñer esta bela imaxe da praia da Madalena no Concello coruñés de Cabanas (que comparte apelido con quen vos escribe).
No verán adoito a compaxinar as "tumbadas" nesta praia coa de Gandarío en Bergondo aínda que se me dan a elixir prefiro a de Cabanas, non só polo nome do Concello senón polo seu entorno (está pegada a fermosa vila de Pontedeume) cun extenso e frondoso piñeiral onde deixar a sombra o coche, as súas augas tranquilas e cristalinas (nada que ver coas habituais algas de Gandarío) e incluso a area da Madalena me gusta máis, polo que non hai dúbida. Quédome con Cabanas.
O Concello de Cabanas pertence á Comarca do Eume e a pesares da súa curta extensión: 30 km cuadrados ten a beleza e encanto propio da Galiza costeira que a min tanto me gusta polo que cando poido coa chegada do bon tempo adicolle unhas visitiñas que ben mo merece.

Saudos refrescantes.

Trans-global Underground en Lugo

O vindeiro venres 6 de xuño estará en Lugo o grupo de música electro-étnica Transglobal Underground. Se Deus quere alí iremos a velos en vivo e en directo. A verdade é que non tiña moitas referencias de este grupo pero logo de ver videos pola rede eu que me declaro un amante da música electrónica e todos os seus derivados penso que pode estar moi ben o concerto.
Pedino foi quen me dixo de ir o evento, aínda non sabemos o horario de inicio nin o prezo da entrada (se é que custa algo) en canto saiba algunha información máis ireina poñendo.

De momento ídevos relaxando co vídeo "Kintami" e deixade levar as vosas mentes máis alá...

Un pouquiño de música para alegrar a semana

Hoxe quero animar un pouco o cotarro e pensando que xa estamos a mércores (como dirían os 40 Principales: "ya falta poco para el fin de semana") pois hoxe imos a facer algo diferente e vou poñer o video Say It Right da guapísima canadense Nelly Furtado. Casualmente este video vino pola mañan mentres desaiunaba e pensei en poñelo no blog.
Say It Right pertence o último disco da Furtado Loose (disco de ouro en España), un disco que teño na miña discoteca particular e que dende a primeira vez que vin esta canción fíxoseme moi pegadiza e gustoume moito. Ademáis conta coa colaboración de Timbaland (que ultimamente está en todas) polo que é un seguro de música bailonga e animada.
Aínda que imaxino que estaredes xa cansad@s de escoitar esta canción (a min a verdade é que non me cansa) animovos a que cliquedes e disfrutedes coa canción e coa beleza de Nelly a partes iguais.

Saudos musicais.

Hoxe estreamos: "ANIMALIÑOS" Capítulo 1: "Droja" en el Cola Cao

A incrible historia de José Tojeiro narrada en primeira persoa. Dúas "prespitutas" intentan enganalo "en compló", "pa revolver", segundo as súas propias verbas votandolle "droja" no Cola Cao. Sempre segundo o seu propio testimonio pois José asegura que "é imposible" que durmise tantas horas sen os efectos dos narcóticos.

Impresionante e histórico documento que quedará para os anais da historia da televisión.

Un consello: vedeo e escoitadeo un par de veces que vos troncharedes.

P.D: este primeiro video vai en homenaxe a agradecemento a Pitus de Basauri pola súa axuda na insercción do video.

Saudos

Destination Euskadi

Faltan 4 días para emprender rumbo a unha nova aventura. O destino "elixido" desta volta é Euskadi, non a Volta Ciclista a Euskadi (que quede clarito).
O motivo a voda de Javi Tarrío. Seguro que non vai ser menos que as dúas anteriores..., xa me tarda.
O venres pola tarde, Pedino, Laura, Miguel, Nuria, Esteban e eu emprenderemos rumbo pola costa norte cara a Barakaldo (Miguel, non pasaremos por Carrión de los Condes nin por La Bañeza, je je) e preto da noite xa estaremos no "Pays Basque".
Estaremos en contacto con Pitus a ver que argallamos para venres pola noite... e sábado o mediodía é a voda. A día de hoxe aínda teño o traxe na lavandería de Melide, recollereino o venres pola mañán.
Por certo, xa onte houbo cachondeo comigo en Ramiro no sentido de que non me quede a maleta en Sobrado coma a última viaxe. Podo prometer e prometo que me quedaran os zapatos ou o que sexa pero a maleta nin o traxe de esta volta non me esquence. Non hai mellor cousa para aprender que levar un hostiazo de ese calibre!
Poñerei fotos da voda agardo que valgan para ver, non coma na voda de Raúl, que "miña nai querida macho" (Os Tonechos dixit) vaia olliños tiñamos algúns dos "participantes" no bodorrio.
Outra das incógnitas existentes na fin de semana é saber cantos minutos tardará Pedino dende que cheguemos a "Baraka" en contar o chiste de "Euskadi Kakatua", je je je.
A ver se desta volta vemos no restaurante da voda a Miguel Ángel Lotina coma na voda de Tarrío cando este adestraba o Espanyol de Barcelona. Sería todo un puntazo porque así quitabamos unhas fotos con él.
O domingo voltaremos pola tardiña sen prisa pero sen pausa a ver que acontece en Ribadeo (caravana de coches supoño, sobretodo se fai tarde de praia).
Xa vos contarei a ver que dá de si o finde que promete risas garantidas, coma cada vez que imos a Euskadi (as aventuras e as desventuras) ou a Laredo...

Schumi preparate para escuchar como unos 50 goles de Aranda de penalty: qué te parece?, je je je. Gimástic 0 - Granada 74 1 (gol de Aranda de penalty)

Veña, a coidarse, non me sexan mal@s!

Hoxe estou moi enfadado

Hai uns meses xa insertei un post parecido a este pero e que hoxe xa me mosqueei en serio. Fun a gasoliñeira e cando mirei para o surtidor vin que o litro de diésel estaba a 130.6 €. É un puto vacile. A este paso non poderemos nin salir da casa. A verdade é que non sei que ten a culpa na subida do prezo do crudo pero esta claro que os que máis mandan teñen que darlle un xiro a esto ou a cousa vaise complicar demasiado.
Non pode ser que un litro de gasoil custe 216 das antigas pesetas, ademáis parece leva unhas semanas que o barril de crú non deixa de subir, a onde imos chegar?
Ten que comezar a baixar xa porque moitas economías familiares xa se están a resentir e o efecto dominó que produce a subida do carburante fai que o prezo de productos de uso común tamén teñan que subir polo que a economía mundial se resinte.´
Aínda que esto parece que avanza imparable ata acadar records históricos agardemos que pouco a pouco volte todo a normalidade e que poidamos vivir coma sempre.
Cando penso nos profesionais do volante ou a xente que ten que facer moitos kilómetros todos os días para ir a traballar apiádome deles pensando no mal que o deben estar a pasar pois nalgúns casos creo que o final de mes fáiselles moi apurado.
Polo ben de todos agardemos que non suba moito máis e que a cousa volte a normalidade.

Nada máis

Perdoade pola raiadura.

Saudos

Atopado!

Por uns días pensaramos que o perderamos. Faltábanos. Dende o sábado pola noite, bueno, mellor dito, domingo pola mañán non voltaramos a saber de él.

Incluso pensamos que morrera: móvil 1: apagado ou fora de cobertura, móvil 2: apagado ou fora de cobertura, móvil 3: da tonos pero non colle...

O domingo Álvaro comentoume: "a Pichi que será mellor poñerlle? un ramo ou unha coroa?" eu comenteille que mellor quedaba unha coroa.

E si, por fin onte dou sinais de vida, tivo que haber a Final da Champions para saber que seguía con vida. Eu que pensara que o tragara o sofá ou algo polo estilo.

Segundo a súa versión, a culpa de toda tivoa o Red Bull que seica non o deixa durmir de noite entón teno que facer de día, aiiiiii, meu Deus, que personaxe...

Finito de Vilariño segue vivo, aquí o temos repousando nun hotel de Oviedo logo de tomar a alternativa nesta cidade, a gran actuación realizada fixo que fose invitado para a capea que recentemente se celebrou en Salamanca e alí tampouco defraudou: colleu a vaquilla polos cornos pese a caer na mollada area, caeu varias veces pero foi un dos triunfadores da tarde. Aínda ten secuelas pois ten unha cornada nun brazo pero o bravo toureiro de Vilariño di que non pensa cortar a coleta e que lle quedan moitas tardes de gloria e de corridas diante dos touros.

Así sexa Migueliño, e nos que o vexamos...

Por certo, dulces sonos.

Red Devil´s Glory

Onte foi un día moi feliz para min. Mellor dito, unha tarde-noite. O Manchester United, o meu 2º equipo logo de Deportivo voltou a gañar a Champions League (e xa van 3) logo de unha final de infarto na que quizáis o trofeo o levou o que tivo máis sorte pero o fútbol é moi caprichoso e unhas veces dache e outras quítache. Debo admitir que pasei momentos de nervos e cando Cristiano errou o penalti vin todo perdido pese a que no interior de cada un sempre queda un anhelo de esperanza en que o equipo rival erre un penalti e así volver a ter opcións.
Co título de onte unha os "Fergie Boys"( unha saga de enormes futbolistas liderados no seu momento por David Beckham e na que se incluen ademáis de os irmáns Neville, Gary e Phil (este último agora no Manchester City), Paul Scholes, Nicky Butt (no Newcastle) e Ryan Giggs ademáis de o nomeado Beckham) acadan o 2º título particular para unha canteira, a do Manchester na que o PROFESOR Sir Alex Ferguson creeu dende o principio e na que apoiou a base para consolidar o equipo coma un dos máis grandes de Europa. A esta canteira uniulle homes de calidade para facer un proxecto sólido.
O PROFESOR Sir Alex Ferguson leva 22 anos ininterrumpidos dirixindo o Manchester United cuns resultados dificilmente mellorables: 2 Champions League, 10 Premiership, 1 Copa Intercontinental ademáis de diferentes Copas de Inglaterra.
Ademáis onte o levantar a Champions Rio Ferdinand penso que a todos os afeccioados do Manchester do mundo se nos viñeron a cabeza excelentes xogadores que non puideron gañar a Champions pese a ser os donos indiscutibles durante moitos anos en Inglaterra: caso do gran Eric Cantona, Andreij Kanchelskys, Lee Sharpe, Paul Ince ou o mesmo Ruud Van Nistelrooy.
Un cachiño de esa copa tamén é parte de eles.

O Manchester foi mellor na primeira metade que o equipo de Avant Grant, e liderados por un Cristiano Ronaldo que apareceu máis que en semifinais (madridistas e barcelonistas, xa vos podedes olvidar de él, Ronaldo é Red, e quedarase en Manchester moito tempo) puxo en apuros a Peter Cech. A foto que vedes arriba é o momento no que Cristiano marca o gol de cabeza que supuña o 1-0 (apreciade o salto que pega), un gol marca da casa. Pero esto non quedou aquí e nunha excelente xogada do portugués por banda esquerda, serviu coa perna menos boa (a esquerda) para que o Apache Tévez rematase en plancha facendo o gardamallas do Chelsea unha espectacular intervención, o rexeite do esférico quedou no borde da área a Michael Carrick que engatillou un excelente tiro pero de novo Cech rexeitou o lanzamento de xeito soberbio e o balón foise a córner.
O Chelsea ía empatar por medio de Frank Lampard logo de unha xogada de carambola na que o esférico pega na espalda de Nemanja Vidic e queda morto na área para que o mediocentro inglés remache o fondo da rede. O gol tivo adicatoria especial para a nai de "Frankie" falecida recentemente.
Na segunda metade o Chelsea saiu máis enchufado e o Manchester votouse atrás quizáis buscando algunha contra para matar o partido. Drogba e Lampard tiveron o título nas botas pero os seus lanzamentos foron o pao e o longueiro respectivamente da meta defendida polo holandés Van der Sar.
Antes da prórroga os Red Devils voltaron a ter outra ocasión de ouro para levarse a Champions a Old Trafford nunha excelente xogada do lateral zurdo francés Patrice Evra, que dou o pase da morte o arxentino Tévez e cando todo o mundo xa cantaba o gol apareceu un xiro de cuello espectacular do defensa "Blue" John Terry para desviar a córner.
A prórroga non tivo moita historia e de seguido pasouse os lanzamentos de pena máxima.
O desenlace xa todos o sabedes:
Polo Manchester errou o que menos se esperaba (Cristiano Ronaldo) e cando o Chelsea estaba a 1 só gol de lograr o título, o seu capitán Terry asumiu o feito de que podía entrar na historia do clube londinense pero ocorreu esto:


resbalón no momento de tirar o penalti que podía supor a victoria blue, o balón pega no pao e vaise fora, eu que estaba en Ramiro con Esteban, Yoly, Oito e César e ataviado coa camiseta do Manchester da tempada 1993/1994 (a sudadera da tempada pasada xa a quitara polos nervos na primeira metade) berrei un TOMAAAAAAAA! que me saiu da alma. As esperanzas voltaron a aparecer, algo bo agardaba...

E foi no 7º lanzamento de penalti a prol do Chelsea, Ryan Giggs acababa de marcar o seu e se o "bilipendiado" Nicolas Anelka erraba o Manchester era campeón de Europa. Edwin Van der Sar andivo moi listo e acertoulle o lugar polo que tirou o francés parando así o balón e dándolle o Manchester o seu 3º cetro europeo. De seguido imaxes de euforia nuns de desolación nos outros, de Terry chorando desconsoladamente e de Cristiano chorando pero debido a presión que soportou logo de erra o seu penalti. Puido ser carbón para o portugués pero tocou Gloria.

Fíxome especialmente gracia unha mensaxe que me mandou Pitus instantes despois do final do encontro; a sma poñía: Terry...ble Anelka. COLOSAL PITUS, je je je.

Agora só agardo que o meu equipo de basket favorito da NBA, os Boston Celtics gañe o anel e xa sería a repanocha se ademáis ascende o Breogán a ACB e o Depor B a liga BBVA. Sería o que se di, un ano deportivo de cine.

A coidarse.