Remember

Barbie Girl


My Oh My


Dr. Jones


Lollipop


Bumble Bees


Cartoon Heroes


Roses Are Red


Turn Back Time


Around The World

Hoxe quero rescatar do recordo máis ou menos recente a un grupo que marcou unha época coas súas divertidas cancións, trátase dos daneses AQUA.
Hai xa uns anos que non se oe nada de eles, teño entendido que Lene, a cantante que por certo pusuía unha doce voz comezou a súa carreira en solitario.
A canción da Barbie Girl foi todo un himno para millóns de adolescentes; estes daneses que parecían debuxos animados en vez de músicos alegraban moito o cotarro cos seus videos sempre desenfadados. Os clips que eiquí vos poño son as cancións máis destacadas dos dous primeiros discos que quitaron o mercado: Aqua e Cartoon Heroes. A min particularmente a canción que máis me gusta é Turn Back Time que é diferente o resto na velocidade da música e da letra tamén. Aínda así o My Oh My encántame.
Seguro que algunha das cancións que poño eiquí xa non as recordabamos ningún de nos, e de vez en cando non ven mal recordar.
Que tempos!!!

As grandes series todas xuntas

Non se pode mostrar o resumo. No seu lugar, podes ver a publicación.

Invocando a Supernova

"Sweet Dreams" LA BOUCHE


"Tell Me The Way" CAPELLA


"Mr. Vain" CULTURE BEAT


"Move It Up" CAPELLA


"Run Away" MC SAR & THE REAL McCOY

"The Rythm Of The Night" CORONA

Corre o rumor por Sobrado de que nun espazo de tempo máis ou menos curto a Discoteca Supernova, logo de 13 anos parada voltaría a ter actividade os venres, eso sí logo da pertinente reforma.
Ogalla así sexa e estes rumores pasen a ser unha realidade que lle daría novos pulos a Sobrado e a toda a zona. Unha zona que non ten un referente para a marcha nocturna dos venres téndose que desplazar a Coruña ou Santiago con todo o que elo supón: coller o coche, ter cuidado co alcohol, as consumicións máis caras, etc, etc, etc.
Coma homenaxe a esta xa histórica Sala de Festas-Discoteca que foi bautizada co nome de Orbita 4, logo chamouse Vértice para ter como derradeiro nome comercial Supernova deixovos unhas cantas cancións da última época da discoteca que soaban con moita forza.

Saudos discotequeiros.

Oviedo agárdanos

Teatro Campoamor
Sidrería Tierra Astur


Bonita foto de Oviedo Nocturno

A Rúa da Gascona (a das Sidrerías)

Catedral de Oviedo

Estatua de Woody Allen

O Real Oviedo 1991/1992 que xogou a Copa da UEFA

A vindeira fin de semana temos excursión e das guapas. Como lle prometimos a Carolina hai uns meses o venres arrancamos dirección "Asturies" para facerlle unha visitiña todo o fin de semana, co fin de dar o noso apoio para os poucos meses que lle quedan para acabar o M.I.R. (e de paso pegarnos unhas festas colosais), je je je.

A cousa promete, voltaremos a Sidrería Tierra Astur do Polígono Industrial de Colloto que tan bos recordos nos trae da despedida de Pirulo; e Carol xa me confirmou que tiña reservado un deses inmensos barrís nos que se cea "inside" para o sábado noite (a frase "ábrele al grifo" dame a min que se repetirá infinitas veces). A ver se non nos pasa coma da outra vez e non damos atopado a saida..., verdade Finito?

Creo que a sidra volverá a levar un bo repaso, xa só de pensalo medo me da..., ademáis os personaxes que participamos do evento seguro que poñeremos o listón moi alto.

Aviso xa os compañeiros cos que tan agradablemente comparto xornadas gastronómicas entre semana que traerei sidra ademáis de un preparado para facer "fabes" como Deus manda. Así xa temos outra excusa máis para montar outra das nosas. A ver se non deriva nunha partida de cartas de estas que acostumamos a xogar últimamente...

Polo tanto e facendo un pequeno resumo: venres festa de recibimento, sábado, polo tarde de momento está en interrogante e pola noite cena que pode ser a bomba e logo festa para conmemorar que o día seguinte non se traballa..., e por último domingo volta as Galias agardemos que coa satisfacción do deber cumplido: deixar o pavillón de Sobrado ben alto para que logo os veciños asturianos non digan...

Saudos

Máquina Total

Por fin teño a "caixa de cerillas". Dende hoxe e xentileza de Groupama disporei dun Citroën C2 ata que me arranxen o meu querido Xsara. Debo confesar que me sorprendeu o coche pola maravillosa e suave conducción que posue, ademáis ven bastante ben equipado. Para aparcar é una maravilla (case ocupa tan pouco coma un sen carnet) e por riba xa teño unha persoa na casa que se namorou do dichoso coche (miña nai) que di que lle gustaría un así pequeniño para ela.

Pois eso, que xa teño transporte (que non maletero) que me carrexe de un lugar a outro. Algo que estos días votei en falta porque o Ibiza de meu pai non é o que se di un prodixio da tecnoloxía aínda que sí do ximnasio (vaia brazo estiven facendo estos días co dichoso volante...).

E sí, debo admitilo..., GÚSTAME CONDUCIR.

P.D.: ESTA NOITE TODO O MUNDO Ó MAGOSTO QUE ORGANIZA A COMISIÓN DE FESTAS SOBRADO 2009. A VELADA ESTARÁ ANIMADA POR UN DÚO, É DICIR, FESTA RACHADA ATA MOI TARDE...

Eternas

No día de hoxe quérolle rendir tributo as zapatillas J´Hayber. Sí, estades lendo e vendo ben. As míticas e eternas zapatillas que marcaron a toda unha xeración entre os cales me incluo. As J´Hayber tiveron un éxito inusitado tanto en nenos,coma mozos, mozas, rockeiros, país, avos. Todo o mundo tiña unhas..., sen dúbida que no seu momento foi un boom.
Había moita xente que as utilizaba para facer deporte: cantas "pachangas" teremos votado os meus amigos e eu coas dichosas J´Hayber...?
Acórdome as primeiras que sairon eran brancas con liñas nos laterais azuis. Esta foto que estades a ver é do seguinte modelo que saiu: as New Olimpo, que eran completamente brancas. Este modelo foi o primeiro de esta marca que eu tiven. Acórdome que durante meses estívenlles raiando a cabezas os meus pais co tema: "papá, eu quero unhas J´Hayber", "mamá, cando vaiamos de compras hasme de comprar unhas J´Hayber?".Así día tras día, os meus proxenitores deberon quedar de min ata a cabeza ata que por fin o dulce día chegou... e foi unha noite onde me dixo miña nai: "mañá pola tarde teño cita no dentista en Teixeiro, se queres ves comigo e se na zapatería teñen as J´Hayber cómprochas....", os meus ollos supoño que se puñeron coma pratos, acababa de recibir unha alegría tan grande coma cando me comprou os Levi´s 501 etiqueta vermella cos que tanto a chapa lle din. Creo que esa noite costoume conciliar o sono.
O día seguinte na zapatería levei unha pequena desilusión porque o modelo que eu quería (o das bandas azuis) estaba agotado e merquei os que eran completamente brancos. Aínda así cheguei todo orgulloso a casa e aínda non entrara pola porta xa estaba quitando as J´Hayber da caixa para amosarllas a meus avós e o meu pai.
A verdade é que a compra foi boa porque sairon "eternas" (palabras textuais de miña nai) a pesares de que eu non paraba de xogar o fútbol sala con elas. Non había outro calzado para min mellor que as J´Hayber. Logo de unha tempada na que miña nai viu o gran rendemento que daban (aguantaban por 3 pares de outras zapatillas) mercoume outras de cor negro, e máis adiante unhas de cor verde. Pero o agarimo e a ilusión coa que recibín aquel primeiro par "New Olimpo" brancas quedará sempre na miña memoria. Penso que os últimos pares de J´Hayber aínda deben estar por algún lugar da miña casa onde se gardan as cousas que quedaron obsoletas pero que non se tirou con elas. Estou seguro que miña nai (que é un ordenador andante) sabe de sobra onde están.
As J´Hayber marcaron unha época e a toda unha xeración. Os que sodes máis novos e nunca tivestes unha seguro que oistes falar de elas...

Saudos nostálxicos

Palabras Ambigüas

A raiz dun comentario anterior que deixou Sara sobre os diferentes usos do "carallo" (quero dicir da palabra en sí) véuseme a cabeza a infinidade de significados que ten a palabra "melón" ademáis de froita comestible.

Vexamos alguns exemplos:

Es un melón: Es un tonto.

Esa tía ten uns bos melóns: Esa tía ten uns bos peitos.

Aparta o teu melón da ahí que non vexo a televisión: Aparta a túa cabeza de ahí que non vexo a televisión.

Diarra mandoulle un melón a Van Nistelrooy: Diarra mandoulle un mal centro a Van Nistelrooy.

Que tal estás melón?: que tal estás rapaz?

Non val un melón: non val un "peso" (agora céntimo).


Non sei se coñecedes algunha frase máis na que se poida poñer a palabra "melón", de ser así poñedela eiquí se vos parece.

Saudos

Chiste da semana

Adicado a todos os meus amigos e amigas de Euskadi que len este blog hoxe quero poñer eiquí con todo o cariño do mundo para eles un chiste de vascos que escoitei hoxe na televisión que me fixo especial gracia.

2 VASCOS

Vasco 1: Oye Iñaki, tu sabes quién es Dios?

Vasco 2: ahí va la hostia, Joseba, no lo voy a saber...

Vasco 1: ah sí? lo sabes? y quién es Dios pues?

Vasco 2: joder, quién va a ser? EL DE "MECAGOEN"!

Rematou o Sobrado On Tour 2008

Chegou o mes de novembro (mes no que soen descansar case todas as orquestras logo da tempada alta) e con él o final do Sobrado On Tour 2008.
Foron 4 meses de moitas festas, chegamos a infinidade de lugares, tan só houbo unha provincia galega (Ourense) que non pisamos en ningunha ocasión. Incluso houbo festas as que fumos e non contabilizamos.
O verán 2008 tróuxonos moitas sorpresas agradables no que a orquestras se refire. É incrible ver como a grande maioría das formacións incrementan a súa infraestructura de ano para ano. Por un lado entendo que suban os prezos debido o grande desembolso que fan ano sí e ano tamén (na súa meirande parte) pero por outro non pois hai moitos pobos pequenos ós que as cifras que están a acadar as orquestras son altamente prohibitivos polo que existen comisións que teñen que renunciar as formacións soñadas.

Este é o meu análise persoal das diferentes formacións que vin:

Mellor orquestra: PANORAMA, este ano raiou moi por riba do resto, xa non só polos seus dous espectáculos do 20 aniversario senón pola posta en escea en xeral. O esceario reformado é realmente bonito e ten moita máis luz, ademáis voltou Diana, unha gran artista con unha excelente voz. O número de Disney é sinxelamente colosal e a canción de Whitney Houston que interpreta Irene e na que Andre fai un número de "performance" excepcional e o alcance de moi poucos colman o 1º posto de unha orquestra que non para de medrar a todos os niveis.
Peor orquestra: S.L. AMÉRICA, playback sen tapuxos de auténtico escándalo, ruido (que non son) estrondoso. Con tan so un guitarra, un teclado e unha batería non pode soar un violín e un saxo. Uns vocalistas masculinos que non din moito e por riba de todo unha "bailarina" nunha tarima que a verdade é que non sei que pinta alí subida.
Orquestra revelación: LEDICIA, un orquestrón, moi bo son, números variados, cantantes moi completos en diversos rexistros e un peche con cancións sorprendentes. Dará que falar para a vindeira tempada.
Orquestra decepción: LOS SATÉLITES, poucos cambios con respecto a ano anterior no que a números musicais se refire, teñen bo son pero débense reciclar para gustar a un número máis amplo de público. O nome é histórico e teñen que remontar o voo.

Outras orquestras:

PARIS DE NOIA: melloraron con respecto ó ano anterior, aínda así dista moito de aquela orquestra que chegou a ser a mellor de Galicia. Blas segue sendo a estrela indiscutible.Este ano farán 7 cambios na súa formación. Seguro que a mellora será sustancial.

OLYMPUS: é unha gran orquestra pero que abusa demasiado do "rollo", Peke é un bo artista pero repite moito as gracias e a xente xa se comezou a cansar sempre do mesmo. Musicalmente son espectaculares. Teñen a Danni que é de outra galaxia. Este ano sobrou o "Quiero ser como Peke" canción que foi branco de miles de burlas.

PHILADELPHIA: moi bo son, aínda están a acusar a marcha hai dous anos de Peke e Danni, seguro que será unha das orquestras revelación do 2009 pois mimbres para iso ten. O esceario é moi elegante. Cristian Maya (a voz principal) é un pedazo de artista que dará moito que falar.

MARBELLA: relación calidade-prezo do mellorciño que hai en Galicia. Bo son, as dúas vocalistas femininas posuen unha gran voz. Divirte a xente e os metais dan moito xogo.

AMÉRICA: musicalmente falando unha das mellores formacións que hai en Galicia. Tocan as cancións de sempre pero facer unha canción a capela dos Bee Gees, temas de Queen ou de Tino Casal están o alcance duns poucos elexidos. A canción de "Do Hast" de Rammstein interprétana coma ninguén. 6 artistas de pes a cabeza.

GRAN PARADA: orquestra que fai bailar o máis pintado. O seu vocalista Miguel ten unha gran voz. Quizáis se lle puidese pedir un chisquiño no segundo pase pois resulta algo relaxado. De todos os xeitos esto súpleno con un gran 1º pase.

FANIA BLANCO SHOW: decir Fania Blanco Show é decir metais, merengue e baile sen parar. Unha formación que fai moita festa. Se tivese un pouco máis de calidade na voz sería unha das mellores de Galicia con diferencia. Aínda así a posta en escea é moi boa con unha coreógrafa-bailarina "Giorgina Sarín" espectacular.

VERSALLES: non é mala orquestra pero parece que este ano se estancou on chisquiño. Aínda non sei por que motivos. Nos 2 últimos anos estaba puxando con forza. Confiemos en que para a vindeira tempada volva a ir cara arriba.

CHARLESTÓN BIG BAND: tivo dúas caras neste verán, comezou moi baixa, soaba bastante confuso nun principio pero conforme foron pasando as datas a orquestra recompuxose e acabou dignamente a tempada con un ben tirando a notable.

JERUSALÉN: boa orquestra na que Neshka é o seu principal activo. Soan ben pero sóbralle o "rollo" que ten o seu vocalista principal ademáis do número do "torero". Polo demáis todo en orde.

TRÉBOL: mellor que o ano pasado, máis animados, involucrándose máis na festa e co público e os seus vocalistas moito máis metidos no papel de "directores" do evento. Outra agradable sorpresa que ogalla volte a reverdecer vellos laureles.

CICLÓN: xa o di o nome, un Ciclón. Coa incorporación de Iván Gámez gañan no que a música "bailable" se refire. No que o segundo pase concerne tan so se me ocurre un adxetivo :"BESTIAL", moita potencia, cancións moi boas, a xuventude enfervorecida..., eso sí, na segunda rolda os veteranos para a cama que xa é tarde...

TEKILA: grupo moi completo e comedido. No 1º pase fai bailar a xente e no segundo meten caña coma o bo grupo que son. Boas cancións finais.

ARMONÍA SHOW: os reis do "bailoteo" eso sí a min chégame moito velos o primeiro pase porque logo xa me cansan. É unha pedazo de orquestra pero non valen para pechar a festa. O esceario de este ano quizais era un pouco pequeno e parecían sardiñas en lata alí metidos.

XENTE NOVA: orquestra humilde en infraestructura pero grande no espectáculo. Fan bailar a xente e un bo vermouth. Unha formación que vale para levar a calqueira grande festa.

CIBELES: orquestra "comodín" deste ano 2008. Aparecia nun lote de festas para "rellenar" o cartel. Bastante floxeiros.

COSTA OESTE: orquestra moi boa. Javier Comesaña a pesares de non ter a voz de antaño segue sendo un puntal. Incorporaron a Sonia "ex-Panorama" e a orquestra segue medrando. Moi bo son e moi boa elección musical.

Este é o meu análise das orquestras máis reseñables galegas (creo que non me queda ningunha das importantes no tinteiro pero repasarei). Agardo os vosos pareceres a ver se difiren moito dos meus.

SAUDOS

O 41 % dos lectores son moi celosos

Rematou a enquisa do mes de outubro de O Blog de Víctor Lato. Este mes o tema eran os celos e preguntábase se os lectores se consideraban celosos.

Os datos finais foron os seguintes: para un total de 31 votos o 41% dos lectores declárase "moi celoso". Unha cuarta parte das votacións, o 25% foron para o opción "un pouco celoso". En terceiro lugar con un 19% quedou a opción "moi pouco celoso". E por último os votos dos que se declaran "nada celosos" acada a última praza con un 12%.

Grazas a tod@s unha vez máis por votar.

Xa está en activo a enquisa do mes de novembro. Con unha pregunta que está a xerar polémica nestes últimos tempos nos medios informativos.

Saudos