martes, 11 de marzo de 2008

Idevos ohhh!

Por fin, acabaron as eleccións. Non foi sen tempo, mira que son pesados estes dous. Que se debate por aquí (qué non serven para nada agás para incrementar as audiencias televisivas e para mirar se tanto un político coma o outro son igual de cínicos), que sé publicidade por alá. Neste último mes é cando se acordan de nós (por que lles conven), xuventude, vivenda, pleno emprego, economía, terrorismo..., o conto de sempre, dende eiquí e con todos os meus respetos lles digo: Srs. Zapatero e Rajoy deixen de queimarnos a cabeza coas súas mentiras e afronten a realidade, nin todo está tan ben (Zapatero) nin todo está tan mal (Rajoy) o que sí é certo é que os ricos seguen sendo igual de ricos e os pobres seguimos sendo igual de pobres.

Agora pasaran outros 4 anos, non se acordarán de nós, eso si, cando falten poucas datas para as eleccións de novo apareceremos nas súas cabezas "ninguna persona sin vivienda propia", "pleno empleo en el país", "incremento del salario mínimo interprofesional", "mejora de la sanidad"..., promesas, só promesas, o final nada de nada.

Xa veredes en que queda todo o prometido, tanto por un coma polo outro, se cumplen un 15% do que din xa nos podemos dar con un canto nos dentes, pero bueno a historia foi, é e será así.

O único que pido e que non nos molan a cabeza porque son todos iguais: PP, PSOE, BNG, IU..., e realmente viven de nós pero só se dan conta cando lles conven.

Polo tanto só pido unha cousa: DEIXADENOS VIVIR OUTROS 4 ANOS EN PAZ.

Grazas

Atentamente: Víctor Cabanas

1 comentario:

Anónimo dixo...

Si, a verdade é que tanta campaña electoral e tanta promesa faise moi pesado e moi cansino.

Os debates non só serven para aumentar as audiencias televisivas, se non que as cadeas públicas (véxase TVE) aproveitan para dar os "resultados" do debate (nin que fose un partido de fútbol), uns resultados que curiosamente case sempre benefician ao candidato que actualmente goberna. Normal. E o peor de todo é que quen dudaba antes do debate, despois aínda duda máis. Se non sabías a quen votar despois xa case optas por non facelo.

En fin, que eu sempre fun botar porque creo que é o único momento no que teño dereito a expresar o que penso e o que quero no meu país, ainda que non sirva para moito. Pero absterse é dar a calada por resposta, e iso non. O que cala outorga. Despois non vale queixarse.

Despois da parrafada política (xa ves que me gusta esta historia tanto coma a ti), só esperar q os Touriños, Feijós e Quintanas de turno non empecen antes de tempo coa súa campaña. Que xa os estou temendo...

Un bico rapaz!